Warm of koud met een AirTag
Een compleet nieuw Apple-apparaat – dat zorg altijd voor enige opwinding als-ie thuis wordt bezorgd. Vorige week vrijdag was zo'n moment: een koerier bezorgde onze eerste AirTag. Toegegeven: het is een vrij klein Apple-apparaat. Maar het heeft een chip, het werkt op een batterij en het beschikt over bluetooth – dus het telt toch echt als een apparaat.
Hierboven zie je hoe we hem meteen uitpakten. Het ding had wat ons betreft via de brievenbus mogen arriveren; voor een apparaat met de dimensies van een groot uitgevallen twee-euro-munt was de verzenddoos wat fors. Sterker nog, toen we de doos openmaakten, dachten we eerst dat er niks in zat. Nadat we de doos omdraaiden, zagen we het witte AirTag-doosje alsnog: vastgeplakt aan de binnenzijde van de verzenddoos. Net als het doosje met de bijbehorende sleutelhanger.
Aan de slag... voor zover dat kan
Het uitpakken van Apple-spullen is altijd leuk, dus dat leverde een genoeglijk momentje op. Daarna wilden we natuurlijk met de AirTag 'aan de slag'. Het koppelen aan een iPhone was kinderlijk eenvoudig: de twee naast elkaar houden was voldoende. Op onze iPhone konden we vervolgens nog een naam kiezen voor de AirTag. Apple heeft wat voorgebakken namen, zoals 'Sleutels', 'Rugzak' en 'Paraplu', maar je kunt ook zelf een naam intikken. En dat was alles wat we hoefden te doen. Teleurstellend weinig, eigenlijk. We waren er al mee klaar voor we er erg in hadden.
Wij bevestigden onze AirTag aan onze sleutelbos. En toen begon het speelkwartier: we lieten een huisgenoot de sleutelbos verstoppen in de kamer. Vervolgens gebruikten we de Zoek mijn-app op onze iPhone om de sleutels terug te vinden. Dat ging verbluffend goed. De app laat je eerst naar een andere kamer lopen, als je nog te ver weg bent. Zodra je in dezelfde ruimte bent als de sleutels, verschijnt er een grote pijl op je iPhone, die je wijst waar je moet zijn. Inclusief een indicatie van de afstand, die opvallend accuraat bleek te zijn. Accurater dan de pijl overigens; die wil wel eens de verkeerde kant op wijzen. Zodra je heel dicht bij je AirTag bent, zie je dat meteen op je scherm.
Uiteraard kun je Zoek mijn ook openen op je Mac. Daar zie je je sleutels (of waar je je AirTag ook maar aan vast hebt geplakt) ook terug:
Een Mac kan je alleen niet helpen om je AirTag thuis heel nauwkeurig terug te vinden. Net zo min als een iPad overigens. Met je iPhone 11 of 12 vind je heel precies waar-ie is (op centimeters nauwkeurig), maar de Mac toont je AirTag alleen op een kaart. Vervolgens kun je wel 'Route' aanklikken, maar dat is alleen handig als je AirTag kilometers verderop ligt. Binnenshuis helpt een kaart niet echt.
Een spelletje 'warm of koud'
Je AirTag zoeken met een iPhone 11 of 12 is leuk: het is een spelletje 'warm of koud'. Maar na een kwartier heb je de meest originele verstopplekken in de huiskamer wel gehad. Je kunt de AirTag nog een keer geluid laten afspelen om te horen waar-ie is – ook leuk – maar dan breekt toch echt het moment aan waarop je concludeert dat er verder weinig te doen valt met een AirTag. Je hebt een AirTag om 'm hopelijk nooit nodig te hebben.
Een AirTag versturen per post
Natuurlijk zijn er allerlei leuke experimenten te verzinnen met een AirTag. Wij hadden al bedacht dat we er eentje via de post aan onszelf wilden sturen. Om te zien wat voor de reis de AirTag dan zou maken. Maar een YouTuber uit Apeldoorn was ons voor, met een briljant uitgevoerd experiment (waarbij hij Automator op zijn Mac gebruikte om de locatie van de verstuurde AirTag om de anderhalve minuut vast te leggen):
Wij broeden op een ander experiment. En ondertussen is onze AirTag gewoon een sleutelhanger. Een buitengewoon mooie sleutelhanger bovendien, met zijn fraai glimmende kant van stainless steel. En zijn hagelwitte kant waar je een leuke emoji of je initialen op kunt laten zetten door Apple. Zo veel sierlijker dan zo'n vierkante, plastic Tile. Nu maar hopen dat er geen krasjes op onze AirTag komen. Wacht even... zit dat ding nu bij onze SLEUTELS? Die dingen die altijd onbedoeld krassen maken in iPhones, Apple Watches en andere kostbaarheden?
Te mooi, eigenlijk
Nog nooit staken we onze sleutelbos zo voorzichtig in de broekzak, proberend om de sleutelhanger en de sleutels enigszins gescheiden van elkaar te houden. Een sleutel in het slot steken en omdraaien is ook een behendigheid geworden, waarbij de overige sleutels en de sleutelhanger allerminst samengeknepen mogen worden. O-o-o... Apple, misschien had je die AirTag toch minder mooi moeten maken!
HomePod-misère en de hemel van Airfoil
Ga even zitten voor dit verhaal – het is wat langer dan gewoonlijk. Het begint met een HomePod-drama bij ons op de redactie... maar leidt tot de ontdekking van een app die we aanraden voor iedereen die draadloos muziek afspeelt via zijn Mac. Ook als je geen HomePod hebt!
Wij hoopten lange tijd dat Apple de HomePod in Nederland en België zou uitbrengen – het leek ons een fantastische speaker voor de Mac. Maar dat gaat nooit meer gebeuren, want Apple trok de stekker uit de HomePod. Alleen de HomePod mini wordt nog verkocht – en ook die niet in de Benelux. Via een importeur kochten wij op de valreep toch maar snel een Britse HomePod. Jammer dat de pratende speaker geen Nederlands ondersteunt, maar in ieder geval hebben we dan zo'n mooi apparaat, met zijn prachtige geluid, en al zijn draadloze gemak.
Het 28-seconden-drama
Toen het ding eenmaal binnen was, kwamen we van een koude kermis thuis. De muziek hier in het MacFan-hoofdkwartier wordt afgespeeld door een oude Mac mini, met daarop iTunes en een grote muziekbibliotheek. Het is een Mac mini uit 2009, die verder niks anders hoeft te doen dan muziek afspelen. Dat leek ooit een goed idee: die enorme muziekbibliotheek stond niet in de weg op een werk-Mac, en bovendien kan iedereen de muziek-Mac bedienen zonder toegang tot andermans computer te hoeven hebben. De Mac mini van eind 2009 draait OS X El Capitan (verder komt-ie niet meer) en iTunes 12.8.2.3. Belangrijk: hij beschikt gewoon over AirPlay, dus een HomePod zou prima moeten werken als draadloze speaker.
En jawel: het geluid klonk magnifiek. We waren al bij de eerste seconden onder de indruk. Helaas bleef het ook bij die eerste seconden, want na een halve minuut viel HomePod stil. We drukten op de play-knop, en de muziek klonk weer. Maar bij de volgende track ging het wederom mis. En bij de volgende ook. Elke keer na precies 28 seconden viel het geluid weg. Het vreemdste was nog wel: als we niks deden nadat het geluid was weggevallen, dan klonk er opeens weer geluid zodra iTunes aan een nieuw nummer begon. En vervolgens viel het na 28 seconden weer weg. Een bizar probleem.
Nu hadden we natuurlijk kunnen denken: ach, voortaan spelen we muziek via Spotify via onze iPhones, wat maakt het ook uit. Maar dat voelt niet goed. We hebben hier een Mac met iTunes en AirPlay. En een speaker die AirPlay ondersteunt. Het moet gewoon werken. En dus rusten we niet voor het is opgelost.
De niet-zo-fraaie kant van Apple
Het 28-seconden-probleem voelde zo bizar, dat we dachten met iets unieks te maken te hebben. Maar nee, allerminst. Een snelle Google-actie bracht ons bij tientallen wanhopige HomePod-eigenaren. En het probleem schijnt ook voor te komen als je naar een Apple TV streamt. In alle gevallen gaat het om Mac-gebruikers die iTunes nog gebruiken – én om Windows-gebruikers die iTunes gebruiken. En dat zijn er nog aardig wat. Het is niet eens een recent probleem – het bestaat al jaren, en Apple lost het niet op. Want Apple heeft iTunes achter zich gelaten – je moet de Muziek-app gebruiken, vinden Tim Cook en de zijnen. Maar oude Macs kunnen die overstap helemaal niet maken. En dus kom je bedrogen uit als je een dure HomePod koopt bij Apple, en vervolgens lijkt die niet te werken met jouw systeem. Sommigen noemen dat gedrag van Apple misschien 'gefocussed', maar het blijft toch vreemd dat een van de rijkste bedrijven ter wereld weigert om bugs op te lossen in programma's die talloze mensen met oudere systemen nog steeds gebruiken.
Schamper gelach
Enfin, op hulp van Apple hoeven we dus niet te rekenen. We vulden wel een bugrapport in, maar daar wordt in Cupertino vermoedelijk alleen schamper om gelachen. Een probleem met iTunes ('Obsolete!') en HomePod ('Now also obsolete!'). Kansloos.
Uitgerekend een Windows-gebruiker is de reddende engel
Gelukkig zijn er online slimme gebruikers te vinden. Omdat wij nooit enig probleem hadden met iTunes op onze oude Mac mini (ook draadloos streamen naar andere speakers ging altijd prima), dachten wij dat de bug in de HomePod zat. Maar deze gebruiker deed meer onderzoek en ontdekte dat er iets fout ging in de communicatie tussen iTunes en HomePod. Die verbinding moet 'levend' worden gehouden. iTunes stuurt daarvoor om de halve minuut een berichtje aan HomePod. Maar in die communicatie gaat iets fout, waardoor dat berichtje niet of te laat arriveert. HomePod laat de verbinding uitvallen. Totdat iTunes weer van zich laat horen, als er een nieuw nummer begint. Dan pikt HomePod de verbinding weer op. De gebruiker die dit ontdekte, merkte ook dat als je nou zelf om de 25 seconden het volume verandert, de verbinding levend blijft. En dus schreef hij een programmaatje (jammer genoeg alleen voor Windows) dat om de halve minuut het volume één procent verhoogt, om het dertig seconden later weer één procent te verlagen. Zo krijgt HomePod steeds signalen, en blijft de verbinding in stand.
De hemel van Airfoil
Voor de Mac werd door andere gebruikers een andere optie geopperd: de app Airfoil, van Rogue Amoeba. Airfoil is een app die AirPlay 'overneemt'. De app nestelt zich in je menubalk, of als app in je Dock, en je kunt hem gebruiken om geluid van elke app (iTunes, Spotify, QuickTime, Safari, noem maar op) te sturen naar de speaker van jouw keuze: de interne speaker, je HomePod, een bluetooth speaker, je Sonos-systeem, een draadloze koptelefoon, een Apple TV. En inderdaad: het werkt! iTunes speelt de muziek, Airfoil stuurt het naar de HomePod, en alles gaat perfect.
Eigenlijk hebben wij een hekel aan het installeren van apps die iets doen wat onze Mac zelf zou moeten kunnen. Maar Airfoil kan veel meer dan alleen een probleem tussen iTunes en HomePod oplossen. Zo vinden wij het al lange tijd onhandig dat macOS een onderscheid maakt tussen bluetooth-apparaten en AirPlay-apparaten. Onze draadloze Teufel-koptelefoon kunnen we verbinden via bluetooth-instellingen, maar de HomePod en de Apple TV alleen via de AirPlay-knop. Airfoil brengt ze allemaal bij elkaar. Voor het eerst zien we één overzichtelijk lijstje op onze Mac met alle apparaten waar we geluid naartoe kunnen sturen. En Airfoil doet ook niet moeilijk: wil je geluid afspelen op je speaker én op je koptelefoon? Dan klik je ze gewoon allebei aan. Of alledrie. Of allevier. Geen punt. Het speelt allemaal nog prachtig synchroon ook. Opeens hebben we ook niet meer het probleem dat we het geluid op de speaker kwijt zijn omdat we per ongeluk een andere speaker aanzetten... Airfoil stuurt al het geluid aan, en de vinkjes die jij zet in de lijst, zijn heilig. Er wordt niet meer heimelijk verbonden met andere apparaten die zich melden. En overigens, gehannes met bluetooth-pairing is meteen ook verleden tijd. Geen gedoe meer met knopjes op apparaten. Airfoil ziet je bluetooth-apparaten en verbindt ermee zodra jij dat wil.
Dat is allemaal zo fijn, dat we Airfoil inmiddels op al onze Macs hebben gezet – niet alleen op die oude met iTunes. We waren aanvankelijk wat huiverig, zeker toen deze melding verscheen:
Licht intimiderend, zo'n melding over een 'engine' die geïnstalleerd moet worden en allerlei processen overneemt. Maar we hebben het getest, en het werkt fantastisch. En mocht je er spijt van hebben: er zit in Airfoil een knop om ACE weer te deïnstalleren, als je dat wilt. Je kunt er dus altijd weer vanaf. Airfoil is gratis te proberen, maar werkt dan steeds maar 10 minuten (daarna klinkt er irritante ruis over je muziek). Een licentie kost eenmalig $ 35,09 (de website vermeldt $ 29, maar er komt nog btw bij.) Prijzig voor een hulp-app, maar wij zijn er dolgelukkig mee.
Airfoil | $ 35,09 | ★★★★★
Met je MacBook in de zon
Toegegeven: de zon is ver te zoeken vandaag. Misschien dat we het hier zouden moeten hebben over de vraag hoe je je MacBook regen-proof maakt, of storm-bestendig, maar dat is niet wat we op Indiegogo tegenkwamen. Wat we daar wél zagen: een ding om in felle zon toch te kunnen typen op je MacBook. Op een ligbedje aan het zwembad bijvoorbeeld. Of op een terrasje in het park. De terrassen zijn weer open, en menigeen begint alweer te dromen van reizen naar zonnige bestemmingen, dus wellicht is de SunShader wel precies wat MacBook-gebruikers nu nodig hebben:
Jawel, een kap voor je MacBook, zodat je je scherm ook in fel zonlicht moeiteloos kunt zien. Er is kennelijk vraag naar, want het project heeft op Indiegogo al € 26.371 opgehaald, terwijl er maar € 4.166 nodig was. Dus misschien is dit shot uit het promofilmpje niet eens zo vergezocht:
Wij zien op vakantie bij het zwembad nooit iemand met een laptop op schoot, laat staan vier op een rij, maar kennelijk is dat de nieuwe werkelijkheid na de lockdown. We gaan met zijn allen werken aan het water! Vergeet alleen de zonnebrandcrème niet, vooral als de Zoom-vergadering in je blote bast wat uitloopt...
MacFan verschijnt voor betalende leden elke dinsdag. Tot volgende week!