Waar blijft Face ID op je Mac?
Waarom kun je je iPhone ontgrendelen door ernaar te kijken – en je Mac niet? Waarom zit er geen Face ID in een nieuwe Mac?
Da's een interessante vraag, waar de laatste dagen wat over wordt gespeculeerd. In maart 2020 deed Apple notabene een patentaanvraag getiteld 'Light Recognition Module for Identifying Users of Computing Devices'. Alles leek erop dat de nieuwe 24-inch iMacs die Apple in 2021 uitbracht, de eerste Macs hadden moeten worden met Face ID. Maar het gebeurde niet.
Nu speculeert Apple-kenner Mark Gurman in zijn Power On-mailinglist dat de technologie om een Face ID-module in een MacBook in te bouwen simpelweg nog niet bestaat. In een iMac kan het wel, en in een iPhone ook, maar een MacBook-scherm zou te dun zijn. Gurman stelt dit ondanks het feit dat Apple de MacBook al wel opnam in de patentaanvraag:
Er zit iets in; een MacBook-scherm is ook flinterdun. Maar waarom zou dat Apple hebben tegengehouden om een iMac met Face ID uit te brengen? Apple verkoopt ook tegelijkertijd iPads met Face ID en iPads met Touch ID – Apple lijkt er niet voor terug te schrikken om meerdere authenticatie-mogelijkheden naast elkaar te gebruiken. Dus wat is het dan?
Touch ID makkelijker? Hahaha!
Apple zelf komt met een verklaring die op internet wordt weggelachen: Touch ID is makkelijker dan Face ID, omdat je je handen toch al op het toetsenbord hebt. Dat klinkt in eerste instantie als een idioot argument: wat is er makkelijker dan alleen maar naar het scherm te hoeven kijken om je Mac te ontgrendelen? Het werkt op een iPhone toch ook fenomenaal? Maar dan vergeet je iets. Want voor Face ID is je gezicht alleen niet voldoende. Authenticatie via Face ID wordt altijd geactiveerd door een handeling. Bij je iPhone merk je dat nauwelijks, maar je verricht eigenlijk twee handelingen: eerst activeer je het scherm, door je telefoon te bewegen of op het scherm te tappen. Dan komt Face ID in actie om je iPhone te ontgrendelen – maar vervolgens moet je alsnog omhoog swipen om je iPhone te openen. Op je iPhone werkt dat allemaal heel soepel, want je hebt het ding toch al in je hand. Je doet het in één beweging. Maar op een Mac zou datzelfde mechanisme betekenen dat je op een knop moet drukken om Face ID te activeren, dan naar de camera moet kijken voor de scan, om vervolgens over je muis te vegen of op een knop te drukken om je Mac te openen. En eerlijk is eerlijk: dan is Touch ID op het toetsenbord eigenlijk veel makkelijker, want dat combineert alles in één druk op de knop... Apple heeft gewoon gelijk.
(En waarom laat Apple je die extra handelingen eigenlijk verrichten? Omdat het niet wil dat je je apparaat 'per ongeluk' ontgrendelt, zonder dat je dat wilt. De ontgrendeling moet altijd een bewuste actie zijn.)
Op zoek naar een alternatief voor...
Soms leidt een lezersvraag ook voor onszelf tot een ontdekking. We kregen deze vraag van Aldrik Bakker:
Ik heb op mijn mac nog steeds een versie van Intaglio staan: een geweldig vector-tekenprogramma. De app werkt nog steeds onder Catalina, al is het met wat manco’s. De maker van deze software lijkt met de noorderzon vertrokken. Doorzonde, want het is/was een supermooi programma! Weten jullie mogelijk alternatieven? Waarschijnlijk zijn die er niet, in elk geval niet wat in de buurt komt van de intuïtiviteit van Intaglio…
Bij zulke vragen brengen wij altijd meteen een bezoekje aan AlternativeTo, een website die alternatieven voor apps oplepelt. Heb je een app die niet meer werkt, dan heeft AlternativeTo altijd wel een paar interessante suggesties. Zo ook voor Intaglio – een app die wij helemaal niet kenden. Natuurlijk staan daar een paar open deuren tussen, zoals Adobe Illustrator en CorelDRAW. Maar ook een heel aantal kleinere, onbekende vector-programmaatjes. Misschien zit er eentje tussen die verrassend in de buurt komt van Intaglio.
We wilden Aldrik al meteen de link doorsturen, toen ons oog viel op iets curieus...
We hadden Vectormator zonder het te weten
In de lijst op AlternativeTo stond ook Pixelmator. Hee, dachten we, dat klopt niet. Pixelmator is toch een paint-programma, waarin je met pixels werkt (de naam zegt het al) en niet met vectoren? Wij zijn enorm grote fans van Pixelmator. Vooral van de retoucheertools en het vergrootalgoritme. Maar vectoren zitten er toch nie... nu ja, je kunt wel wat met vectoren tekenen. En met vormen werken. En opeens ontdekten we iets magisch in Pixelmator Classic: druk op ⇧⌘V en heel Pixelmator schiet in een vectormodus. 'Vectormator', zoals dat in de app heet. Opeens zie je alleen nog maar de tools die met vectoren te maken hebben.
We laten je zien hoe dat werkt. Je opent Pixelmator Classic op je Mac, en begint met een nieuw bestand. Dan zie je dit:
Je ziet je venstertje met tools, een venster met penselen om te schilderen, tekenen of gummen, een venster met lagen, een verzameling filters en andere effecten, en noem maar op. Het meeste is bedoeld om pixels te bewerken. Nu druk je op ⇧⌘V en boem:
Pixelmator Classic transformeert in Vectormator. Opeens zie je alleen de venstertjes die je nodig hebt voor vectoraangelegenheden: tekentools, vormen, kleurverlopen, en dat soort dingen. Al het andere is weg. Zo kun je Pixelmator Classic omtoveren tot een toegewijde tekenapp die met vectoren werkt.
We geven eerlijk toe: het is oud nieuws. Maar het is typisch zoiets waarvan wij geen benul hadden dat het kon. En veel gebruikers ook niet waarschijnlijk, want in het veel nieuwere Pixelmator Pro hebben ze de functie weer weggelaten. Pro heeft precies dezelfde tools als Classic, maar alles is altijd zichtbaar. Een Vectormator-modus is er alleen voor Classic-gebruikers.
Pixelmator Classic of Pro?
Dan ook maar meteen even een antwoord op de hamvraag voor mensen die Pixelmator overwegen: zowel de Classic-versie als de Pro-versie zijn te krijgen in de Mac App Store. Wat moet je kiezen? Een lastige vraag. We grijpen zondermeer naar Pro als we machinelearning-functies willen gebruiken, zoals ML Super Resolution. Die kunstmatige intelligentie zit niet in de Classic-versie. Maar die Classic-variant heeft wel een lay-out met losse paletten, die je lekker kunt arrangeren zoals je wilt. Dat is eigenlijk de reden dat wij meestal Classic gebruiken voor simpele klusjes, en niet Pro. Ook de Vectormator-modus is handig. Maar de ontwikkeling van Classic staat wel stil; er komen nog wel steeds updates die bugs oplossen, maar veel meer gebeurt er niet aan. Pro daarentegen is constant in ontwikkeling. Recent werd er een compleet nieuwe PSD-engine ingebouwd, die het werken met Photoshop-bestanden nog beter maakt. En sinds een maand kun je ook werken met Motion-bestanden in Pixelmator Pro. Om zomaar wat dingen te noemen. Zoek je een eenvoudige beeldbewerker, dan is Classic een lekkere app. Verwacht je wat meer, dan moet je Pro hebben. Voor beide apps geldt: geen abonnementsgeld! Je koopt de app eenmalig. En dat is een verademing als je elke maand of elk jaar geld aan Adobe overmaakt.
Leestip:
Apple's meest bedenkelijke ontwerpen
Wij zijn fans van Apple, en met name van de Mac, maar dat wil niet zeggen dat Apple nooit eens de plank misslaat in onze ogen. Datzelfde gevoel moeten ze hebben bij MacRumors, waar ze een geestig artikel samenstelden over Apple's meest bedenkelijke ontwerpbeslissingen. Met stip op 1: de Magic Mouse uit 2015. De tweets hieronder zeggen alles. En dan te bedenken dat Apple deze Magic Mouse tot op de dag van vandaag verkoopt...
Het kan nog steeds, Apple... een Magic Mouse met de Lightning-aansluiting aan de voorkant (in plaats van de onderkant), zodat je hem kunt gebruiken tijdens het opladen.
MacFan verschijnt voor betalende leden elke dinsdag. Tot volgende week!