Studio Display mysteries...
Vorige week vonden we de nieuwe Mac Studio een stuk interessante dan de eveneens nieuwe Studio Display. Een beeldscherm is tenslotte maar een beeldscherm, nietwaar. Het ding schermt beeld, en wat moet je er nog meer over zeggen?
Die onuitgesproken conclusie was te voorbarig. Want een week later is de Studio Display opeens een mysterieus apparaat geworden, waar heel veel over te zeggen valt. Om maar meteen te beginnen met het meest curieuze:
Studio Display draait op iOS
Het Studio-beeldscherm heeft een A13 Bionic-chip aan boord, en daar draait iOS op. En niet een uitgeklede versie van iOS – wat je misschien zou verwachten. Nee, Studio Display draait het volledige iOS 15.4. We schreven een dag voor de lancering al in onze nieuwsbrief dat geruchten dat voorspelden, en dat klopt dus. Eigenlijk is Studio Display een iPad met een erg groot beeldscherm – al kun je de Studio Display niet als zelfstandig apparaat gebruiken. Terwijl het daar wél alles voor aan boord heeft eigenlijk. Want behalve iOS en een A13 Bionic, heeft het ding nog iets:
Studio Display heeft 64 GB aan geheugen
In het beeldscherm zit 64 GB aan geheugen. Aan nutteloos geheugen, moeten we zeggen, want het scherm heeft zelf maar 2 GB nodig. Waar zijn die andere 62 GB voor? Nergens, vooralsnog. Je betaalt ervoor, het zit erin, maar je kunt er niets mee. Het was Twitteraar Khaos Tian die het ontdekte:
Waarom, in vredesnaam? De reden is absurd simpel: De storage controller van de A13 Bionic-chip kan niet met minder overweg. Er is ook nooit een iPhone of iPad met een A13 Bionic geweest die minder dan 64 GB aan werkgeheugen had. Met andere woorden: om de A13 Bionic te kunnen gebruiken, moest Apple ook 64 GB aan geheugen in het ding plaatsen. Een weinig sexy reden, helaas. Die dan wel weer allerlei vragen oproept, zoals:
Wat is het nut van een A13 Bionic en iOS in een beeldscherm?
Studio Display is uitgerust met een aantal functies die rekenkracht vereisen. De speakers beschikken bijvoorbeeld over ruimtelijke audio, het display heeft True Tone, en de ingebouwde camera maakt gebruik van Middelpunt (de functie waardoor de camera je 'volgt' tijdens bijvoorbeeld een FaceTime-gesprek). Al die dingen hebben processorkracht nodig. Ook kun je Siri aanroepen, en dat leidt tot een verrassing voor bezitters van oudere Macs:
Studio Display maakt 'Hé, Siri! mogelijk op oudere Macs
Als je een Mac hebt die nog niet luistert naar 'Hé, Siri!', omdat-ie daar nog niet geschikt voor is, dan kan dat met Studio Display opeens wel. Omdat het beeldscherm dat zelf afhandelt... het ding is geen dom scherm dat alleen maar een microfoonsignaaltje doorgeeft, maar handelt het Siri-verzoek zelf af. Heb je bijvoorbeeld een MacBook Pro uit 2016 of 2017, dan werkt 'Hé, Siri!' daar nog niet op, maar via een aangesloten Studio Display kan het dan opeens wel. Overigens zijn er grenzen aan deze mogelijkheid: MacBookPro's van vóór 2016 kun je bijvoorbeeld niet met het Studio Display gebruiken. (Check hier de systeemvereisten voor een Studio Display.)
Waarom niet tvOS?
Toch blijft het knagen. Waarom zit er niet gewoon tvOS in het beeldscherm? Was dat niet logischer geweest? Dan had je het scherm wellicht ook als Apple TV kunnen gebruiken. Het voelt vreemd om een volledige versie van iOS in te bouwen voor maar een paar functionaliteiten – maar Apple zal er redenen voor hebben dat toch te doen. Vergaande redenen, want 64 GB aan geheugen plaatsen terwijl er maar 2 GB nodig is, is een dure grap. Dat doet Apple niet zomaar.
Had er dan niet méér gekund?
Je gaat ook meteen fantaseren over wat er nog meer had gekund misschien. Als er toch iOS in zit en voldoende rekenkracht... wat is het dan jammer dat het beeldscherm geen multitouch heeft. Stel je toch eens voor dat je het scherm van rechtop naar liggend kon bewegen, en dat je er dan met een Apple Pencil op kon tekenen... Was dat niet briljant geweest? Had Apple de mogelijkheden van iOS niet veel meer kunnen uitbuiten?
Je kunt je ook zorgen maken
Dat er veel software in het Studio Display zit, betekent dat Apple wellicht ook functionaliteiten kan toevoegen in de toekomst. Multitouch natuurlijk niet, want daar ontbreekt het aanraakgevoelige laagje voor. Maar andere functies kunnen misschien wel worden toegevoegd. Maar dat is eigenlijk meteen ook een bron van zorg. Want wat is de houdbaarheid van zo'n scherm? Om je een idee te geven: wij gebruiken op de redactie nog een aantal klassieke Apple Cinema Displays. Gewoon omdat we die erg mooi vinden. Een paar beeldschermen stammen uit 2004. Tock kunnen we die nog gewoon gebruiken, zelfs met een gloednieuwe M1 Mac mini. Het enige gepuzzel was om de oude DVI-kabels aan te sluiten op HDMI- en Thunderbolt-ingangen. Maar met de juiste adapters werkt dat prima. Maar zou je een prijzig Studio Display (prijs vanaf € 1.770) over achttien jaar ook nog kunnen gebruiken? Misschien niet, want dit is een iOS-apparaat. En dat betekent dat het ding meegaat in het iOS-updatecircus. En dat betekent dus ook dat er een moment komt dat het beeldscherm geen updates meer krijgt, omdat het te oud is. Wat werkt er dan nog wel, en wat niet meer? Toegegeven: onze Cinema Displays hebben dat ook een beetje. Daar zitten bijvoorbeeld FireWire-poorten op waar we niets meer aan hebben. En de ingebouwde USB-hub is inmiddels van een beroerd lage snelheid (USB 2.0). Maar ze doen het nog wel steeds als beeldscherm – zal dat bij een Studio Display ook zo zijn? Dat is eigenlijk wel een belangrijke vraag als je een beeldscherm voor de lange termijn koopt, maar Apple zegt er niets over.
Positieve noot: de standaard kan toch gewijzigd
Soms zijn dingen toch minder rigide dan Apple ze doet voorkomen. Zo moet je bij je Studio Display kiezen wat voor standaard je wilt. Het 'basismodel' heeft een kantelbare standaard. Maar je kunt ook wat meer betalen, en dan is het scherm niet alleen kantelbaar, maar ook in hoogte verstelbaar. Of je kies een VESA-montageadapter voor het geval je het scherm aan de muur wilt bevestigen. Op de website doet Apple voorkomen dat dit een definitieve keuze is; je kunt het later niet veranderen. Maar dat blijkt maar ten dele waar. Je kunt het inderdaad niet zelf veranderen, maar als je met je beeldscherm naar de Apple Store gaat, kunnen ze er daar wél een andere standaard op zetten. Met een prijskaartje natuurlijk; het blijft verstandig meteen de juiste keuze te maken.
En als we het dan toch over ingrepen in de Apple Store hebben...
De stroomkabel van Studio Display zit vast; je kunt de kabel niet lostrekken. Wij zouden ook niet weten waarom je dat zou willen, behalve als je de kabel hebt beschadigd en er een nieuwe op wilt zetten. In dat geval kun je wederom het beste naar de Apple Store gaan. Daar hebben ze een ingenieus soort 'hendel' waarmee de kabel op een veilige wijze losgetrokken kan worden. Het ding is speciaal door Apple ontwikkeld en alleen voor intern gebruik... maar op Twitter wist iemand er al wel een afbeelding van te delen:
En nog even over poortjes op de Mac Studio
En dan zijn er ook nog mensen die zich enorm druk maken over de poorten aan de voorzijde van de Mac Studio. De twee USB-C- of Thunderbolt-poorten aan de voorzijde van de computer zouden een kwartslag moeten zijn gedraaid, zodat ze mooi zijn uitgelijnd met de sleuf voor SD-kaartjes. Jawel, Apple-fans zijn puristen. Persoonlijk vinden wij de liggende poorten een beetje op morsecode lijken, en storen we ons niet zo aan hoe Apple het heeft vormgegeven. Maar online zijn de discussies tussen esthetici en functionalisten losgebroken. Waarbij de eersten puur kijken naar wat het fraaist oogt, en de anderen kijken naar wat het handigst is om te gebruiken. Die tweede groep heeft wel een paar valide argumenten. Zo zijn USB-sticks (die je aan de voorkant van de Mac zult gebruiken) soms wat breder dan strikt noodzakelijk, en passen ze soms niet goed naast elkaar als de poorten liggend zijn. Daarnaast is er ook ergonomisch gemak: het is veel natuurlijker voor je hand om een stick of kabel verticaal vast te houden en in een verticale poort te steken. Het scheelt een draai van je pols. Probeer het maar eens. Het is een genot, zo'n verticaal poort.
MacFan verschijnt voor betalende leden elke dinsdag, soms woensdag. Tot volgende week!