Ai, Apple!
Het Apple-nieuws werd de afgelopen dagen beheerst door het bericht dat Apple de stekker uit Project Titan heeft getrokken. En voor wie die naam niks zegt: dat was de in nevelen gehulde Apple Car. Bijna tien jaar werkte Apple eraan, en dat grapje kostte Apple ruim 10 miljard dollar. Het zal een beetje pijn doen bij Tim Cook, die in zijn bedrijfsvoering toch vooral erg zuinig is.
We kunnen eindeloos speculeren over waarom Apple ermee stopt. Misschien wilden ze iets dat ze niet voor elkaar kregen, zoals bij de wel aangekondigde maar nooit gelanceerde AirPower. Of misschien hadden ze juist het gevoel dat ze alleen maar de zoveelste elektrische auto aan het ontwerpen waren, zonder dat dat ding zich echt kon onderscheiden van Tesla’s en andere auto’s. Misschien liepen ze er tegenaan dat auto’s maken toch echt heel erg complex is – iets wat ook stofzuigerfabrikant Dyson ontdekte.
Generatieve AI
Misschien moeten we er in MacFan niet te lang bij stilstaan. Een Apple Car is geen Mac. Interessanter is dat een groot deel van de medewerkers van Project Titan op een andere project van Apple zijn gezet: generatieve AI. En dat is iets wat wél heel belangrijk gaat worden voor de Mac, zoals we in de vorige editie al voorspelden:
Dat Apple vol inzet op AI, wordt uit steeds meer dingen duidelijk. Apple moet ook wel. Hoe leuk de Vision Pro ook is, en hoe mijlenver vooruit op concurrenten, de race gaat nu om AI. En dan specifiek om generatieve AI. Kunstmatige intelligentie die dingen voor je kan maken dus. Zoals ChatGPT een tekst kan brouwen, en Midjourney indrukwekkende afbeeldingen. De meeste techreuzen zitten er bovenop: Google met Gemini, Microsoft met Copilot. Apple blijft achter.
Dat hoeft niet dramatisch te zijn. Apple heeft sowieso een wat andere insteek, daar schreven we in de vorige editie ook al over. Apple wil dat AI on device werkt, dus niet via servers in de cloud. Dat maakt het een stukje ingewikkelder. Apple bouwt nieuwe technologieën ook vaak in bestaande software in, op een manier dat je niet eens meteen herkent dat het nieuwe technologie is. Denk aan de machine learning die Apple gebruikt om je Mac personen te laten herkennen in je fotobibliotheek. Het kan best zijn dat Apple dit jaar helemaal niet met ‘AppleGPT’ komt, of hoe het ook zou kunnen heten, maar dat AI op talloze concrete manieren is ingebouwd in Siri en andere applicaties.
Ask
Een eerste voorbeeld daarvan werd de afgelopen maand bekend: Apple test een ChatGPT-achtige app die Ask heet. Maar dat is een app met een specifiek doel: het programma is bedoeld voor medewerkers in Apple Stores die technische vragen van klanten beantwoorden. Ask is gevoed met de volledige kennisdatabank van Apple, en is vooral bedoeld voor complexe vragen, of problemen die niet veel voorkomen.
Het is maar een eerste dingetje. Op 28 februari zei Tim Cook tijdens een bijeenkomst met aandeelhouders dat Apple “will break new ground” met generatieve AI in 2024. Zulke vage bewoordingen moet je altijd met een korreltje zout nemen – misschien was het ook gewoon een peptalk.
We moeten afwachten wat Apple ons dit jaar gaat voorschotelen. In de tussentijd, zo dachten wij, beantwoorden we gewoon even wat lezersvragen over super-praktische Mac-zaken!
LEZERSVRAGEN!
Zorg dat er niks te verwijderen is in je pdf
Ik heb een fotootje in een pdf geplakt. Maar als ik de pdf open, dan kan ik de foto ook weer verplaatsen of verwijderen. Dat is niet de bedoeling. Hoe zorg ik dat hij VAST in de pdf zit?
– Lennard Huijs
Om die vraag te beantwoorden, moeten we misschien ook nog eens uitleggen hoe je überhaupt iets in een pdf plakt. Dus eerst even een stapje terug…
Het is vast niet wat beveiligingsexperts adviseren, maar wij vinden het handig: een plaatje van onze handtekeningen op onze Mac. Als we dan een pdf’je moeten ondertekenen, dan hoeven niet eerst het ding te printen, dan te ondertekenen, om hem vervolgens weer in te scannen. We plakken er gewoon onze kant-en-klare handtekening onder. We hebben al eens uitgelegd hoe je dat moet doen; het is een trucje dat je moet weten. Stel je hebt je handtekening geopend in Voorvertoning:
Als je die in een pdf wilt plakken, dan zou je denken dat je dit moet doen:
⌘A om het hele plaatje te selecteren
⌘C om het dan te kopiëren
⌘V om het dan in de pdf te plakken
Maar dat werkt niet. Een afbeelding kun je niet zomaar in een pdf plakken, het moet eerst een ‘object’ worden. Dit werkt wel:
⌘A om het hele plaatje te selecteren
⌘C om het dan te kopiëren
⌘V om het dan over het bestaande plaatje heen te plakken
Sleep het geplakte plaatje een beetje opzij. Je ziet dan dat er een paar blauwe stippen omheen staan:
Je bent nog niet klaar. Doe nu dit:
⌘X om het geplakte object te knippen
⌘V om het in de pdf te plakken
Dan werkt het wel. Je moet het maar weten. Maar dat wilden we allemaal niet eens uitleggen, want dat hebben we lang geleden al eens gedaan. Ons punt vandaag gaat over hoe je die pdf met de geplakte handtekening dan opslaat. Als je gewoon op ⌘S drukt, dan is de pdf mét handtekening opgeslagen. Je kunt ook op Exporteer klikken, om een kopie van het document als pdf op te slaan. Maar open die opgeslagen pdf eens opnieuw. En klik dan op je handtekening. Verroest, zul je denken, die kan ik nog steeds selecteren. Druk vervolgens op de delete-knop, en jawel: je handtekening is weer weg. Dat kun jij doen, maar dat kan de ontvanger van je pdf dus ook doen.
Als je zeker wilt weten dat je handtekening (of wat je ook in een pdf plakt) niet meer met een simpele muisklik te verwijderen is, dan moet je je pdf niet opslaan of exporteren, maar afdrukken als pdf. Jawel, dat is iets anders! Druk op ⌘P om af te drukken, en kies in het afdrukvenster voor de optie pdf. In de pdf die je dan krijgt, zitten geen losse elementen meer. Niet elke pdf is dus hetzelfde – in apps als Voorvertoning maakt het uit hoe je iets als pdf opslaat.
Hoe combineer je pdf’jes?
Ik heb twee pdf-documenten. Die wil ik combineren tot één pdf. Wat is een goede app om dat te doen?
– Ronald
Daar heb je helemaal geen extra app voor nodig. Dat kan gewoon in Voorvertoning. Open beide pdf-documenten. Klik bij allebei in de menubalk op Weergave en zorg dat Miniaturen aangevinkt staat. Je ziet nu links van de documenten een kolom met paginaminiaturen. Sleep simpelweg pagina’s van de ene pdf naar de andere. Zo simpel is het.
Hoe beveilig ik bestanden op mijn Mac?
Ik wil graag bestanden afschermen. Dus dat niemand erbij kan zonder wachtwoord. Hoe doe ik dat op mijn MacBook?
– JaneP
Veel Mac-gebruikers denken dat ze een bestand of map kunnen afschermen door op het bestand te selecteren, dan op ⌘i te drukken, en vervolgens in het onderstaande venstertje ‘Beveiligd’ aan te vinken.
Maar dat betekent iets heel anders. Als je een bestand op deze manier beveiligd, maak je het lastiger om een bestand in de prullenbak te gooien of te wijzigen. Het is dus vooral een beveiliging tegen je eigen stommiteiten. Als je wilt dat anderen die achter jouw Mac zitten er geen toegang toe hebben, moet je iets anders doen.
Stel dat je een map hebt met wat bestanden over een groot verrassingsfeest voor je vriend of vriendin, en je wilt voorkomen dat die al vroegtijdig iets onder ogen krijgt. Dan moet die map dus worden afgeschermd met een niet te raden wachtwoord. Dat kun je doen met de app Schijfhulpprogramma.
Het is een app die wij altijd licht intimiderend vinden als we ’m openen, omdat we dan toch altijd het gevoel hebben dat we met één druk op de knop ons volledige digitale leven kunnen wissen. Maar zet je net als wij even over die angst heen, en doe het volgende…
Zorg dat je je geheime bestanden dus in een map hebt gezet. Dat hebben wij voor deze uitleg ook even gedaan: wij hebben een map met de naam ‘Supergeheim’ gemaakt. Misschien niet de beste naam als je geen argwaan wilt wekken, maar het is bij ons alleen maar voor dit voorbeeld.
Open nu Schijfhulpprogramma, en negeer alle harddisks en toestanden die je daarin ziet. Klik meteen in de menubalk op Archief, kies dan ‘Nieuwe schijfkopie’ en selecteer dan ‘Schijfkopie van map…’ Kies in het volgende venster de map die je wilt beveiligen. Je krijgt daarna dit te zien:
Bij ‘Bewaar als’ kies je de naam van de schijfkopie. Bij Locatie kun je bepalen waar die schijfkopie opgeslagen moet worden. En dan het belangrijkste: de encryptie. Daar staat standaard ‘Geen’. Maar die wil je dus juist wél. Selecteer of je 128-bits of 256-bits encryptie wilt.
Wat je moet kiezen, hangt er wellicht vanaf hoe crimineel je activiteiten zijn. Voor het geheimhouden van een verjaardagsfeestje volstaat 128-bits encryptie meestal. Als je grootschalige verkiezingsfraude wilt organiseren bij de eerstvolgende verkiezingen, dan is 256-bit misschien beter.
Vervolgens moet je nog even kiezen wat je wachtwoord dan wordt. Typ het twee keer in en zorg dat je het onthoudt, anders kom je er zelf ook niet meer in. Klik op ‘Kies’, daarna op ‘Bewaar’ en je bent klaar.
Of nee, niet helemaal. Er is een schijfkopie-met-wachtwoord gemaakt, maar de originele map zonder beveiliging is er ook nog steeds. Kijk maar in Finder:
Gooi de oorspronkelijke map nu dus weg, en leeg je Prullenmand. Alleen de beveiligde schijfkopie blijft over. Als je daarop dubbelklikt, krijg je een venstertje om je wachtwoord in te typen:
Let op: de schijfkopie is nu geopend, en blijft dat tot je hem weer sluit. Je ziet de schijfkopie in Finder tussen je andere schijven staan:
Om het ding weer te sluiten, druk je op het eject-symbooltje dat erachter staat. De eerstvolgende keer dat je ’m wilt openen, moet je dan weer je wachtwoord intikken.
Goed. Ik heb dus een M3 MacBook Pro. Het overzetten van mijn gegevens had nogal wat voeten in de aarde, maar dat was mijn eigen schuld en daar kom ik nog op terug. Toen de boel eenmaal draaide kon ik achterover leunen. Wat een scherm! Wat een accuduur! Wat een snelheid! En verder alles hetzelfde als op mijn MacBook Pro uit 2013. Hm… Alles hetzelfde… Terwijl ik dat de afgelopen 35 jaar als een pre zag, begint er nu iets te knagen. Op wat tierelantijnen na (kort door de bocht gezegd) kan mijn nieuwe Mac alles wat mijn oude kon, alleen dan sneller. Maar echte snelheidswinst zou er pas zijn als hij taken van me overnam. Handelingen automatiseerde, me hielp met ordenen, de juiste arbeidsvitaminen voor tijdens het werk uitzocht, foto’s retoucheerde, teksten controleerde, de juiste apps al voor me klaarzette. Kortom, het wordt tijd voor kunstmatige intelligentie in macOS. Zonder rare bril op mijn hoofd.
– Jack Nouws, MacFundamentalist
De volgende MacFan verschijnt eind maart! Tot dan!