Toch nog even over die VR-bril
Ook bij MacFan hebben we wel eens een discussie… vorige week schreven we in onze voorspellingen voor 2023 dat de VR-bril die Apple dit jaar wel eens zou kunnen uitbrengen, waarschijnlijk niet voor de Mac is. Maar dat staat haaks op iets dat we lang geleden schreven, in editie 108: ‘Is je volgende Mac gewoon een bril?’ (van 23 februari 2021, da’s twee jaar geleden). In die editie hadden we het over een patent van Apple dat inzet op een VR-bril als beeldscherm voor je Mac. Door het ding te dragen, zie je opeens een beeldscherm voor je staan, en zelfs een virtueel toetsenbord.
Binnen onze redactie lopen de meningen wat uiteen over wat we kunnen verwachten en vooral: wanneer. Sommigen denken dat een VR-bril als virtueel beeldscherm en toetsenbord voor je Mac hét unique selling point van het ding gaat worden. In feite zou de Mac daarmee volledig virtueel kunnen worden: zet de bril op en je ziet een virtuele Mac voor je staan, met een virtuele versie van macOS, die je kunt bedienen via virtuele toetsenborden en trackpads. Anderen denken dat dat voorlopig nog even toekomstmuziek is, en dat de eerste generatie VR-brillen veel simpeler van opzet zullen zijn, meer gericht op de iPhone-gebruiker. We twijfelen… wordt dit een Mac-ding of (nog) niet?
Gerucht… komt er dan toch een touchscreen-Mac?
Als we dan toch aan het speculeren zijn… al jaren krijgt Apple dezelfde vraag naar het hoofd geslingerd: wanneer krijgt de MacBook nou eindelijk eens een touchscreen, net zoals de gemiddelde Chromebook?
Apple wilde er nooit van weten. Steve Jobs noemde een touchscreen-Mac ‘ergonomically terrible’. In 2010 was hij er nog erg duidelijk over:
“Touch surfaces don’t want to be vertical. After an extended period of time, your arm wants to fall off.”
Tim Cook nam dat standpunt over. In 2012 zei hij dit over een ‘fusie’ van een MacBook en een iPad:
"Anything can be forced to converge, but the problem is that products are about tradeoffs, and you begin to make tradeoffs to the point where what you have left doesn't please anyone. You can converge a toaster and a refrigerator, but those things are probably not going be pleasing to the user."
Maar nu schrijft de doorgaans goed ingelichte Apple-watcher Mark Gurman dat Apple-techneuten er tóch aan werken. Kan Apple het niet meer tegenhouden, nu vrijwel alle andere laptopmerken wel touchscreens verkopen? Wij zitten er niet zo op te wachten, eerlijk gezegd. Maar wat vinden jullie?
Video’s bewerken in Pixelmator Pro
‘Photoshoppen’ in een video
Pixelmator is een app die we vaak noemen in MacFan… maar altijd tussen neus en lippen door. Vandaag duiken we eens wat dieper in de beeldbewerkingsapp waar we een beetje van zijn gaan houden. En dan vooral omdat Pixelmator Pro sinds kort ook video kan bewerken – niet langer alleen plaatjes.
Even voor degenen die Pixelmator nog niet kennen: het is een app zoals Photoshop, maar dan zonder abonnementsvorm. Je betaalt er eenmalig € 59,99 voor en dan zit je voor het leven snor. De app werd in 2007 gelanceerd door twee broers uit Litouwen, eerst alleen voor de Mac en later ook voor iOS en iPadOS. Wij houden van het Pixelmator-team omdat ze zo klantvriendelijk zijn. Een mooi voorbeeldje daarvan: het huidige Pixelmator Pro is de opvolger van Pixelmator Classic. Die laatste app is al een tijd geleden uit de App Stores verdwenen. Maar toch, ook al is het een discontinued app, komt er zo nu en dan toch nog een kleine update van uit. In november nog. Dat hoeven ze eigenlijk echt niet meer te doen; ze zouden gewoon kunnen zeggen: ‘Koop Pixelmator Pro, en je bent weer helemaal bij’. Maar dat doen ze niet – kleine bugs worden nog steeds opgelost. Dat is ongelooflijk klantvriendelijk.
Niet dat we onze lezers overigens Pixelmator Classic aanraden… Pixelmator Pro is veel interessanter. We hebben al wel eens geschreven over de Super Resolution-functie in die app, waarmee je beelden dankzij machine learning kunt opblazen met verbluffend goed resultaat. En dat is maar één van de dingen die Pixelmator Pro erg goed kan. Elke update is eigenlijk een feestje; zoals die keer dat het opeens mogelijk werd om ook Photoshop-bestanden te openen en te bewerken. Of toen Pixelmator Pro besloot om AppleScripts te omarmen. En nu is er weer iets nieuws: video’s bewerken met Pixelmator.
Laten we eerlijk toegeven: van dat nieuws schrokken we eerst een beetje. Want apps die te veel willen, da’s meestal geen goede ontwikkeling. Schoenmaker, blijf bij je leest, dachten we aanvankelijk. Tot we zagen wat Pixelmator had gedaan. Want een video bewerken in Pixelmator, is alsof je een plaatje bewerkt. Je kunt alle functies gebruiken die je ook voor afbeeldingen gebruikt. Daarbij behandelt Pixelmator de video alsof het een plaatje is: een bewerking die je doet in één frame van de video, is te zien in alle frames van de video.
We probeerden het eens uit met de korte film Need die we ooit maakten.
We openden Need met Pixelmator Pro, en probeerden meteen van alles. De film is zwart-wit, dus het leek een leuk idee om er eens een kleurlaag overheen te leggen. Precies zoals je dat met een afbeelding doet: nieuwe laag aanmaken, vulkleurtje erin, en dan de transparantie van de laag instellen. Misschien maakt geel het niet mooier – maar het werkt wel. We proberen ook de kleurfilters, en contrastinstellingen, het toevoegen van teksten, het toevoegen van een video als een laag over een andere video heen… het kan allemaal, net als bij een afbeelding.
En dan raken we opeens licht opgewonden: zouden we dan ook dingen in video’s weg kunnen poetsen, zoals we dat met Pixelmator ook in foto’s doen? Werkt de Repair-tool ook met video’s? We proberen het meteen. We testen het met dit shot uit de video:
De graffiti in dit shot is erg leuk, maar rechtsboven ook wat rommelig. Kunnen we dat bovenste deel uit de video gummen? We doen meteen een poging.
Aan de linkerkant van het scherm zien we dat er meteen een nieuwe laag verschijnt. De Repair-actie heeft kennelijk een eigen laag – dat is anders dan bij afbeeldingen.
Maar het resultaat is hetzelfde… dit is hoe de video eruit ziet na de Repair-actie:
Verbluffend! Met één simpele muisbeweging hebben we die hele graffiti-tag weggewerkt.
Dat werkt dus fantastisch. Maar, zoals gezegd: Pixelmator Pro heeft geen tijdlijn. Er is een vrij minimale interface waarmee je door een video kunt scrollen, en waarmee je een video ook in kunt korten. Het lijkt een beetje op de simpele functies die de Quick Time Player heeft:
Het gebrek aan tijdlijn betekent dat het geen video-editor is zoals iMovie of Final Cut Pro. Het is niet bedoeld om meerdere video’s te combineren tot één film. Het is puur bedoeld om één video te bewerken. Je kunt een bewerking ook niet beperken tot een paar frames. Het is alles of niets. Dus Need ziet er na de poets-actie opeens raar uit… want dat gegum is overal zichtbaar… kijk maar:
Pixelmator Pro is dus meer bedoeld om individuele shots te bewerken. Je kunt een bewerking loslaten op een video, en via de inkort-schuifbalk aangeven welk deel van de video je wilt exporteren. Daarbij is Pixelmator Pro overigens verrassend veelzijdig: je kunt een video exporteren als MP4- of QuickTime-video, je kunt elk frame in meerdere bestandsformaten opslaan, én je kunt video’s wegschrijven als Animated GIF of Animated PNG. Ja, van dat laatste weten veel mensen niet eens dat het bestaat, maar eigenlijk is een Animated PNG een stuk beter dan een Animated GIF. Alleen jammer dat nog niet alle e-mailplatforms het ondersteunen. In Gmail blijft een Animated PNG bijvoorbeeld stilstaan op het eerste frame… voor ons een reden nog steeds GIF’jes te gebruiken in MacFan.
We maakten ons een beetje zorgen dat Pixelmator Pro met de nieuwe videobewerkingsmogelijkheden zou uitgroeien tot een onhandelbare app, met veel te veel functionaliteiten. Maar dat doet het niet. Want Pixelmator Pro doet met video’s exact hetzelfde als met stilstaand beeld. Pixelmator was voor ons al een essentiële app – en dat is-ie nu alleen nog maar meer geworden.
Pixelmator Pro | € 59,99 | ★★★★★
Happy Birthday, Lisa
The Mac wordt wel eens een van de eerste pc’s met een grafische interface genoemd. Steve Jobs zag het idee voor zo’n interface bij Xerox PARC en wist niet hoe snel hij dat concept mee naar Apple moest nemen. Maar het was niet de Macintosh die in Cupertino als eerste zo’n grafische gebruiksersomgeving kreeg… dat was de Lisa. En deze maand was dat veertig jaar geleden. Reden voor het Computer History Museum om de broncode van Lisa vrij te geven – de hele code, van zowel het systeem als de applicaties. Je kunt ’m downloaden, als je denkt dat je er wat mee kunt. In een begeleidende blog omschrijft het museum de Lisa als ‘Apple’s most influential failure’. Want de keuze voor een grafische interface was een mijlpaal in de computergeschiedenis – maar de Lisa zelf werd geen commercieel succes. Lisa legde het namelijk af tegen een concurrent die heel vlakbij werd geboren: de Macintosh.
Om de 40e verjaardag van Lisa nog wat luister bij te zetten, kunnen wij maar één liedje verzinnen… uit The Simpsons:
Het is weer die tijd van het jaar. Aangifte omzetbelasting, aangifte 2022. Bonnen bij elkaar zoeken, af- en bijschrijvingen van vier bankrekeningen als spreadsheet downloaden. En dan iedere keer weer blij dat ik Numbers heb. Wat een verademing vergeleken met Excel. En zomaar gratis bij elke Mac, en gratis elk jaar geüpdatet. Alleen al vanwege Numbers zou ik nooit iets anders dan een Mac willen.
– Jack Nouws, Macfundamentalist
De volgende reguliere editie van MacFan verschijnt rond 28 februari. Tot dan!